Door Mark Levinson, oprichter, Daniel Hertz
Metingen en audio
Audio prestaties worden gedeeltelijk gedefinieerd door metingen zoals frequentierespons, THD (Totale Harmonic Distortion) en signaal-ruisverhouding. Hoewel veel muziekliefhebbers weten dat er een groot verschil is tussen pure analoge audio en PCM digitale audio, is niemand tot nu toe in staat geweest om te meten waarom, ondanks al de geavanceerde audio meetapparatuur die beschikbaar is.
Het DH C Wave-patent toont waarom. Het is geen audio probleem. Het is het verschil tussen de manier waarop de menselijke hersenen reageren op de continue golfvorm van pure analoge audio versus de niet-continue golfvorm van PCM digitale audio. Tests met geavanceerde computergebaseerde gezondheidsdiagnoseapparatuur detecteren consistent en herhaaldelijk negatieve effecten van PCM-verwerkte audio op de menselijke fysiologie. Deze tests tonen aan dat C Wave niet alleen deze negatieve effecten elimineert, maar het luisteren naar PCM-verwerkte muziekopnames ook voordelig maakt voor de menselijke gezondheid.
Wat betekenen de metingen? De metingen tonen een vrijwel onmiddellijke stressreactie in de hersenen wanneer men naar PCM digitale audio luistert. Wat is het probleem met een stressreactie? Stress stopt emoties en verlaagt het immuunsysteem, wat beide ernstige problemen zijn.
Maart 2025, 15e: Magna Hifi bezoekt Mark Levinson, oprichter, Daniel Hertz
Wat is C Wave?
C Wave staat voor Continuous Wave. C Wave is een fijn afgestelde reverb-algoritme dat de ruimtes opvult van de niet-continue PCM digitale audio-sampled golfvorm met behulp van originele muziekinformatie. Met C Wave reageert de menselijke hersenen zoals op een continue golfvorm. C Wave is subtiel en onhoorbaar voor veel mensen. Het verandert de manier waarop je je voelt, niet alleen wat je hoort.
Sinds PCM digitale audio in de jaren '70 werd geïntroduceerd, hebben luisteraars geklaagd dat het geluid "koud", "elektronisch" was, niet warm zoals pure analoge audio, of "analytisch". Met pure analoge audio zeggen muziekliefhebbers dat ze zich kunnen verliezen in de muziek, maar dat is niet hetzelfde met PCM digitale audio omdat stress emotie stopt. Een ander effect van stress is dat het het immuunsysteem verzwakt, wat ons gezond houdt, en leidt tot verslechtering van de menselijke reactie. Het verlagen van het immuunsysteem is niet wenselijk.
Wat betekent het C Wave-patent? Het betekent dat omdat vrijwel alle audio vandaag de dag PCM-digitaal is, er een kans is om alle audio te verbeteren - muziek, filmgeluid, mobiele telefoongeluid, internet, geluid van muziekinstrumentversterkers, geluid van live optredens, enzovoort. Terwijl het enige C Wave-compatibele apparaat op dit moment de DH Maria-versterker is, kan de technologie worden geïmplementeerd door de Daniel Hertz Mighty Cat-chip, die de interne architectuur heeft om C Wave uit te voeren; door software; en door porting.
Objectief versus subjectief
Objectieve tests zijn essentieel voor het begrijpen van de problemen en het oplossen ervan, en vormen de basis van het C Wave-patent. Maar subjectieve reacties zijn even belangrijk. Mark Levinson vroeg enkele
Top mastering engineers om samen te werken aan het verfijnen van de C Wave op een subjectieve basis. Citaten van ingenieurs Tim Gennert, CA USA, en Bert van der Wolf zijn aan het einde van dit document opgenomen.
Geschiedenis van audiotests en de ontwikkeling van C Wave
Audio tests werden ontwikkeld als onderdeel van de industriële revolutie waarin elektriciteit een sleutelrol speelde. Tesla combineerde frequentie (cycli per seconde), spanning en stroom (Ampère) om elektriciteit te creëren zoals we die vandaag de dag in gebouwen in alle landen over de wereld aantreffen. Elke elektrische zekering heeft een specificatie zoals 220V/50Hz/2A. Deze term bevat de namen van drie pioniers in de elektrische wetenschap – Volt, Hertz en Ampère – wat de reden is dat de term met een hoofdletter wordt geschreven.
Toen mensen luidsprekers en versterkers begonnen te maken, was er behoefte om prestaties te definiëren. De frequentierespons test werd ontwikkeld om het vermogen van een luidspreker of versterker te meten om geluid te reproduceren in relatie tot het menselijk gehoor. Er werd vastgesteld dat de laagste frequentie die een mens kon horen 20Hz was, en de hoogste 20kHz. Frequentierespons in de audioband werd ontwikkeld om de nauwkeurigheid van een luidspreker of versterker in decibel te meten. In de oude dagen van audio werd een respons van 20Hz tot 20kHz binnen +/- 3dB als vlak beschouwd. De beste meet systemen in audio laboratoria van vandaag kunnen 0.1dB-incrementen meten.
Wanneer twee stukken audioapparatuur met een vergelijkbare frequentierespons anders klonken, één van de ander, werden aanvullende metingen ontwikkeld, waaronder harmonische vervorming, totale harmonische vervorming (THD), intermodulatievervorming (IM), en dergelijke.
Toen Sony in de jaren '70 PCM digitale audio introduceerde, was hun bewering dat het perfect was. Mensen verkochten of gaven aanzienlijke platenverzamelingen weg, en studio's gooiden originele analoge mastertapes weg per doos. Desondanks hadden veel muziekliefhebbers hun twijfels en gaven de voorkeur aan het geluid van pure analoge LP's. De LP, die in de jaren '80 "dood" werd verklaard, is nu terug, en veel muziekliefhebbers luisteren ofwel liever naar pure analoge LP's of weigeren naar iets anders te luisteren. Maar niemand kon zeggen of meten waarom dit zo was.
In 1974, toen ik de werelds eerste high-end audio component, de LNP-2 Preamplifier, maakte, was een van mijn klanten een arts, psychiater en therapeut die een uiterst diepgaande muziektherapie ontwikkelde. Op een dag belde hij me en vroeg of ik hem kon bezoeken. Hij toonde me een LP en zei dat hij deze jarenlang in zijn therapie had gebruikt met positieve resultaten, maar toen hij een nieuw exemplaar kocht, produceerde het tegenovergestelde resultaten en was het schadelijk voor mensen. We ontdekten dat het enige verschil was dat het "digitaal gemasterd" was. Hetzelfde effect werd geproduceerd door DAT, CD en elk PCM digitaal audioformaat in de jaren die volgden. Dat leidde tot het besef dat het digitale audio probleem fysiologisch van aard was.
Uiteindelijk ontdekte ik Avatar, een geavanceerde computergebaseerde gezondheidsdiagnosoftware die voorspellende metingen maakt op basis van Elektro-Acuupunctuur Spanningstests. Avatar correleert met bloedtesten, MRI's en andere standaardtests. Avatar is stil, niet-invasief en produceert consistente, herhaalbare metingen en computerafdrukken. We ontdekten dat Avatar in staat was om de aanwezigheid van PCM-verwerking in een opname 100% van de tijd nauwkeurig en consistent te detecteren. Het bevestigde ook dat met C Wave-verwerking de negatieve effecten van PCM werden geëlimineerd. In feite presteerden testpersonen beter bij het luisteren naar C Wave-verwerkte muziek dan naar helemaal geen muziek.
Samenvattend, het luisteren naar PCM digitale audio zorgde ervoor dat proefpersonen slechter presteerden dan wanneer ze helemaal geen muziek luisterden; maar C Wave verwerkte muziek zorgde ervoor dat ze beter presteerden dan zonder muziek, en enorm beter dan met normale PCM digitale muziek.
Andere tests omvatten subjectieve tests, waarbij mensen werden gevraagd te luisteren naar normale PCM-opnamen en naar dezelfde opnamen met C Wave-verwerking. Gedurende een periode van 10 jaar gaf vrijwel iedereen de voorkeur aan C Wave-verwerkte opnamen. Daniel Hertz begon in 2014 Master Class-software (voor Mac) te verkopen, die A+ en EQ bevat. A+ is een consumentenversie van C Wave die is ontworpen om veel opnamen te verbeteren, samen met subtiele EQ om de tonale balans te verbeteren en het natuurlijker te maken. Niemand heeft Master Class geretourneerd en gebruikers meldden grote tevredenheid met de resultaten, zelfs met alleen A+ en zonder toegepaste EQ.
Toen de productie van de Daniel Hertz Maria in 2023 begon, kregen we vergelijkbare rapporten van degenen die er een hadden gekocht, met een verscheidenheid aan bronunits en luidsprekers. We zagen alleen positieve reacties zonder negatieve opmerkingen.
Het is belangrijk te begrijpen dat menselijke oren alleen analoge informatie kunnen horen. We kunnen PCM digitale audio niet horen, alleen PCM verwerkte audio in het analoge domein. Avatar-testen identificeren consistent en herhaaldelijk of een opname PCM is verwerkt. Bijvoorbeeld, een LP die PCM is verwerkt, kan als zodanig worden geïdentificeerd. Hetzelfde geldt voor een DSD-opname. C Wave elimineert de effecten van PCM digitale audioverwerking, hoewel we alleen analoge audio horen.
Opmerking: pure DSD test meestal als pure analoge audio. Echter, aangezien er bijna geen DSD-werkstations zijn, wordt wat als DSD op de markt wordt gebracht meestal PCM-verwerkte audio die naar DSD is geconverteerd, en heeft dezelfde problemen als alle PCM-verwerkte audio.
Het Amerikaanse Octrooibureau heeft ons C Wave-patent goedgekeurd op basis van objectieve metingen. Maar de reden voor de acceptatie van C Wave is eenvoudig – het helpt mensen meer te genieten van het luisteren naar muziek. Dit bevestigt wat mijn mentor Dick Burwen me heeft geleerd: audio is 50% wetenschap en 50% oor. Je hebt beide nodig. Dick, nu 96, is de man die de C Wave-verwerking heeft geïnspireerd en is mijn mentor sinds ik een 26-jarige jazzmuzikant was die nauwelijks een batterij kon verwisselen.
Dick, een van de 4 oprichters van het halfgeleiderbedrijf Analog Devices, is de ontwerper van de originele LNP-2 voorversterkercircuits, het blokdiagram van de Cello Audio Palette, evenals de inspiratie voor C Wave en al mijn werk in audio. Van hem komt de basis van solide engineering en goede metingen, evenals het menselijke oor.
Take me to the dream products of Daniel Hertz
Maak een afspraak voor een demo!
End ______________________
"Tim compared a C Wave processed MP3 version of a recording he made, with the original 24/176kHz version as part of his help with the C Wave fine tuning process. Tim knows the recording very well as he is the composer (the piece is called Mass Effect):
““Wow, very nice. It puts back detail without any harshness. I compared it to the high res (24/176kHz) version and not quite as much detail, but nearly so. Now how do you manage that with an MP3? I am impressed. This is a good sample piece since there is a lot of fine detail. I am looking forward to hearing the samples you sent. I will do so in the next day or so. One of my theories is that space in the sound is one of the things that signals the brain that the sound is authentic and thus creates a more connected listening experience. Your process is creating more space so I can hear how it does as you say. This is something I am always striving to accomplish in every step. Great work!"
" Hello Mark,
Thanks for sending me the “processed” 96/24 files of my TSoT production. Firstly I’d like to explain my procedure and end with questions.
1. My 30+ years of experience with testing digital audio innovations and permutations, due to my consulting jobs for dCS(UK), have urged me to be rather careful in what, when and how I listen to the different propositions.
The ear/brain and overall perception seems to be easily fooled by several psychoacoustic aspects, which are in itself dependent on fright-flight phenomena, and can trigger premature conclusions that do not hold up over time.
This is why I always try to setup a situation where there is a high probability to surprise myself, or by accident discover things that do actually matter. So I decided to listen to your files completely out of the blue with no comparison to anything other than my memory from countless shows and demonstrations where I used these tracks on different speaker systems. I did a roadshow for dCS actually during their anniversary celebrations and discovered many new aspects in my recordings that indeed surprised me and this gradually developed into a learning experience which told me that no truth exists. The whim of the day and even the company of individuals can shift awareness and perception. It is the interface that creates the reality of the moment and what works now can turn into a problem any moment under different circumstances. In spite of this, I do feel confident that I know my work and can quite thoroughly determine, with any given interface, if what I tried to bring across with my recording technique comes back to live in the playback to a certain degree.
2. So, I dragged the files in the time-line of my Merging Technologies workstation in the studio, playing it through my state of the art monitoring, properly clocked and with superb DAC technology and what I found is that I really enjoyed what I heard/perceived! This was beside any mental involvement other than “feeling”. I felt like listening more/longer and even wondered wether it actually sounded this good before… You might say, there you go, prove off your point, but I did not even think about that conclusion for a bit, as I knew that it had been a while that I heard the tracks and to be honest, this was the first time in 96/24. I only know them from the original (352,8kS/s- 24bit). Out of pure nostalgia I certainly enjoyed listening to this encounter with my past!
3. I left it like that and pondered about the thoughts I had over it for a few days.
This morning I was at Harry’s and we discussed what we experience with the files that you processed, both for him and for me. He as well likes it, as does Michael, his companion at Rhapsody.
We do wonder what is going on however as there is an aspect to it that seems hard to describe consistently.
4. Today I decided to listen to my work as I did send it to you. 96/24 FLACs, so as if “the original”. This again struck me as rather enjoyable, but as the sun set is always less exciting the 2nd day of holiday, it struck me as a bit less attractive compared to your version. It was hard to describe, but it seemed as if I was back at “home”, watching the sun-set on the best high resolution screen one possibly could imagine, but not for real. All is there, but something seems less engaging. What could it be?
5. Now, the curious technician in me took the pragmatic approach and let loose all the tools in the professional studio on board to compare the tracks. Going back and forth gives the simple effect of a “transportation” of the mind to “another” place. As if my whole studio is picked up from where it is and put down in a slightly larger space around it. Funny enough an effect that manifests on all the (very) different tracks in the set. As if the acoustics in my studio were enhanced slightly and less neutral, the way I know it. A kind of a “room-correction”…In a sense less boring, probably as I know it so well that it is less exciting every day I encounter it (I am only human)…
There is an added sensation of depth and reverb that I would associate with an added IR of a specific kind. As if the door to the kitchen is opened and the reflection of the music traveling back and forth to it mixes with the frontal presentation, making it slightly more smooth and spacious. "